Ritverslagen Seizoen 2006
Nog sneeuw langs de kanten van de weg, … maar 12 van ‘de onzen’ tesamen met bijna evenveel gastrijders hebben er zeker zin in … !!
En zo gaat het prille seizoen 2006 van start ! Af en toe verdringt de zon het dreigende wolkendek ; ziet er prima fietsweer uit ; … koud, maar droog !!
En ons kleurrijk gezelschap begint z’n primeur richting Retie, Witgoor, alwaar reeds een ommetje nodig was aan de wegenwerken, verder naar het kanaal, tot aan de brug: Olmen, langs gelijknamige Zoo volgen we het Kanaalpad, lus rond Balen.
Aan de trapfrequentie is te zien dat er tijdens de winterperiode flink getraint is, enerzijds voor het nakende koersseizoen: Paul Geudens, Yves Boenders, Koen Wils, anderzijds om een aantal recreatieve klassiekers tot een goed einde te brengen: Mark en Paul Verheyden, Stef Huybrechts, Eric Verachtert, … en nog anderen !!
De snelheid schiet met tussenpozen flink de hoogte in , … commentaar volgt !! En de laatste lus rond Postel wordt er meermaals gepast op de kop ! Amai zeg … de 1e rit was reeds van niveau … dat beloofd… !! (LT)
Temperaturen om en bij het vriespunt, … en aan de lucht te zien : neerslag op komst, zou wel eens sneeuw kunnen zijn !!
’t Was drummen in het Cashportaaltje, en al direct bij het vertrek worden we overvallen door een fikse sneeuwbui en een stuk of 6 ‘Serreplantjes’ keren rechtsom, maar den echte ‘Flandrien’ rijdt verder !!
Oppassen in de bochten is de boodschap, … komt allemaal goed en het woensdagavondparcours wordt tegen een zondags losrijtempo afgehaspeld .
Droge perioden met sneeuwlagen wisselen mekaar af, doch er wordt beslist om het laatste stukje: De Maat – Witgoor er bij te nemen, maar op de Lange Dijk in Retie wordt het menes met de sneeuw en het zwart van onze wintervesten verandert in : jawel : wit. Allemaal doordrenkt van vocht en kou beslissen we om huiswaarts te keren… ’t Valkenhof zal voor een andere keer zijn !! (LT)
Koning Winter blijft regeren, daarom wordt het zekere voor het onzekere gekozen en de geplande rit richting Limburg vervangen door: jawel … woensdagavondrit.
Onder een dreigende sneeuwhemel wordt vertrokken richting Reusel , Luyksgestel.
Naar traditionele zaterdag gewoonte en zeker onder inpuls van de competitieven wordt er direct flink gebeukt.
Terug in Witgoor wordt beslist nog een ommetje richting Kasterlee, Schoonbroek erbij te nemen.
De striemende NO wind staat helemaal in ons nadeel en voor enkelen onder ons is ’t bobijntje helemaal af, zodat de E34 brug in Schoonbroek ervoor zorgt dat alles op een lint trekt … !!
De laatste km’s zijn op het karakter te doen en na 95 km komen we moe maar voldaan aan bij Postelboershof … Oef !! (LT)
Zoals elk jaar begin maart “Rit Angèle”, “Fons van de Juin” is deze week weer met zijn verfpot op ronde geweest.
Normaal gaat hij op ronde met ne rode pot verf, waarmee pakken hout op de dok worden gemerkt. Maar de rode verf was op, dus dit jaar ne gele pijl.
Ik denk dat er dit jaar verschillende terroristen met plannetjes tussen de oren zitten want zeg nu zelf, bij een ochtendtemperatuur van min 7°, na een natte week, welgeteld een groep van 29 man, waarvan 21 leden, is toch wel een prestatie.
Er word rustig gereden, waardoor onze oudenvandagen hun trainingskilometers ook op een aangename manier kunnen rijden.
(Het mag eens gezegd “belangrijk”).
Na een veilige rit van 70 km en de eerste platte banden ging de donkere Leffe goed binnen.
Nancy doet er nog ene in ! (MV)
Nog steeds : … koud… waar zonnig !! Ferm weer om op ‘Sportabedevaart’ te gaan. Samen met 2 coureurs en 2 gastrijders een mooi groepje van 20 man.
Met de wind in ons voordeel gaat het vlot, buiten een snelle bandenwissel in Zichem bereiken we net op tijd ons doel:
Scherpenheuvel.
Wegens verbouwingswerken in de Mariahal mogen de fietsen hier wel gestald, maar gaat de viering door in de Basiliek. De Fadre van dienst zorgt voor een gezellig uurtje, met af en toe een humoristische noot ertussen is het zo gepasseerd en achteraf ontbreekt zeker niet het welgekende ‘sopje’. De enkele ‘minderkatholieken’ die nog gaan bijtrainen waren, hadden een tafel gereserveerd in de Ster en ook hier werd voldoende tijd genomen om de inwendige mens te verterken. De discussie: Poggio wel of niet, het wordt het eerste , maar wel onder voorwaarden, rekening houdend met de senioren onder ons !!
Iedereen geraakt er goed over, en lang het Drieprovinciënpad gaat het tegen een gematigd tempo verder.
Bij het oversteken van de Kastelse baan komen Stefan, Koen en een oververmoeide gastrijder ten val , deze laatse met z’n volle gewicht op het het carbon frame van Stefan’s velo, … , gevolg: kader en stuur gescheurd… !!
De laatste km’s worden met beleid afgelegd, zodat de aankomst van Milaan – San Remo nog maar net gezien kan worden . (LT)
Toen ik ‘s morgens opstond en uit het raam keek kropen de rillingen weer over mijn lijf.
En wat bleek, ik had gelijk. Frisse temperatuur en een schrale wind zorgde voor een niet al te aangenaam fietsweer. Maar eens aan de cash aangekomen ,waar toch weeral 19 WWT’ers en 6 gastrijders stonden, werd dit enigszins vergeten. We konden starten voor een ritje langs Baarle-Hertog en Postel. Van bij de start zat het tempo er al goed in, de wind werd kouder en kouder maar toch bleef het tempo er goed in. Onder weg nog 1 keer plat gereden. Toch weer goed voor een ritje van 80 km. Nadien een gezellige apres-bike waar de jarige Leo Backx ons trakteerde op een natje. (EV)
“Hela”: verbeterde Roger vd Bossche, “ ’t is niet Eksel, maar wel Eersel, … waar we vandaag naartoe fietsen !!” “ Sorry, we zullen het voortaan goed op de kalender vermelden !” Zo gezegd , zo gedaan, wellie weeral op weg, en al vlug: 1e platte band net over de grens, de 2e aan het Vennenbos, en een 3e en 4e volgen ook nog !!
+15°C en droog, we zijn het niet meer gewoon, dus allemaal eigenlijk een beetje teveel aan, zweten dus of iets onderuit. Na 80 km komt ons treintje nog ruimschoots op tijd bij Angele aan waar het kot goe vol zit bij het groot scherm voor de E3 prijs… ! (LT)
’t Portaaltje van de Cash is weeral te klein, ondanks het regenachtige weer. Met het volk dat opgekomen is nog vlug de geplande groepsfoto en met de Lor in de voorste gelederen voor ‘zijn rondje’ wij weeral op weg !
Afwisselend droog en nat zorgt voor veel opspattend water en van opdrogen is er geen sprake.
2 Platte banden zorgen voor effe een oponthoudje en tijdens de laatste km’s door Rooi trekken ze de hemelsluizen max.
open en daarom wordt wijselijk besloten recht huiswaarts te keren voor ne warme douche, … goed voor 72 km. (LT)
Na de weersvoorspelling van vrijdag was er bij verscheidene W.W.T.ers twijfel om te vertrekken voor de 1ste lange rit. Na heel wat telefoonverkeer werd er toch besloten om te vertrekken..Met 8 WWT’ers werd er onder een dreigende hemel vertrokken naar Turnhout. Daar aangekomen kregen we onze eerste bui te verwerken ( en dit was zeker niet de laatste). Na een pauze van 5 minuten gingen we op pad voor een rit van 150 km. Maar reeds na 20 km moesten we schuilen voor een plensbui. Na 10 minuten schuilen toch maar verder gereden en zo kwamen letterlijk van de regen in de drop. Gelukkig waren we juist bij Van De Ven in Olen alwaar we bij koffie en taart wachtten tot deze hoosbui over was. Na wat gepalaver werd er besloten om toch richting huis te rijden, maar omdat de zon er na een tijdje doorkwam hadden we na een rit via Blauwe Kei, Luyksgestel,Weebosch ( waar we nog eens geschuild hebben) en Postel toch nog 120 km op de teller staan. Na zulk een rit smaakten de Grimbergers in het Valkenhof dubbel zo lekker. (EV)
Zo 2-4 : Hela , we laten er ene achter !!
Nog wel droog, maar aan de lucht te zien niet meer voor lang. Ondanks de dreigende wolken vertrekken we toch: noordwaarts, … de regen tegemoet !?
Ons keerpunt: Eindhoven vliegveld wordt droog bereikt, doch even later begint het te druppelen en de lucht trekt helemaal dicht met het gekende gevolg: even stoppen en de regenjasjes aan .
Terwijl Scott Verachtert verlost wordt van een platte band, rijden de senioren samen met Nikki en Inge verder. Voor papa Eric verloopt deze bandenwissel niet vlot genoeg en begint te mopperen, of waren het misschien de minder goeie resultaten op school !!
Soit, wij verder door de striemende regen met Leo Bax, Paul Verheyden en Peter Wuyts als frisse gangmakers schiet het al vlug een eindje op. Ook Mark Verheyden laat geen krimp ondanks z’n volledige Ronde Van Vlaanderen gisteren (272 km).
Weinig goesting om achteruit te kijken en pas over de brug kwamen we tot de vaststelling dat Scott er niet meer bij was! “Hij weet de weg wel” antwoordt papa Eric streng , maar we beluiten hem toch maar op te wachten . Goed voor 80 km. (LT)
Nat worden in 3 provincies … ’t was vandaag aan de orde van de dag !
Door de dreigende wolken besluit Jos Mertens in Kwaadmechelen rechts omkeer te maken, maar de rest rijdt verder tot we al een tijdje de plaatjes van de 3-provinciënroute aan het volgen zijn, net voor Schaffe het gedruppel overgaat in striemende regen. Regenjasjes aan en asap huiswaarts !!
Binnen de kortste keren zijn we helemaal doorweekt en bij deze temperatuur van om en bij de 7°C niet erg aangenaam. Maar we moeten verder en het wil maar niet ophouden, … integendeel !
Na 105 km waarvan de helft door de regen bereiken we helemaal doorweekt Arendonk, een warm bad doet wonderen, … toch als ge binnen kunt … he Guy. (LT)
Heel veel volk aan de Cash !! Ongeveer 30 man samen met de 10 gastrijders.
In tegenstelling tot gisteren is het welliswaar koud, maar zonnig !
Onder leiding van Mark Verheyden die dispatcher van dienst is, vertrekt ons peleton richting Turnhout . ’t Is toch uitkijken in het omvangrijke peleton en net voorbij Merksplas wordt vooraan bruuks geremd, met het gekende gevolg : … Leo Bax stuikt tegen het beton, ’t valt allemaal goed mee, recht staan en verder rijden !! Langs Oostmalle, Lille, Gierle schiet het een ferm eindje op en er is nog ruim tijd over voor een drinkske bij Angele, … goed voor 78 km fietsplezier . (LT)
15 gegadigden, waaronder 3 gastrijders (Frank Sm, Geert G, Davy P), maar met een aantal “coureurs” in de geledingen werd er richting Mol vertrokken voor de klassieker, de Hageland Classic. Wel even in de Grensstraat in Retie, Marc de facteur oppikken, die te bewonderen was op een nieuw stalen ros ! Enige discussie ter plaatse hoe we het best naar Mol (Sint-Paulusinstituut) zouden rijden. Den toer van de Lor maar volgen en zodoende reeds 25 km op de teller bij aankomst voor de inschrijving.
Met een matig rugwindje wordt er met een stevig tempo vertrokken. Via Geel richting Averbode, alwaar de eerste heuveltjes zich aankondigden. Opvallend dat men zo’n heuveltje steeds sneller wil oprijden dan men aan de voet nog reed ?! Hierdoor moesten een aantal jongens reeds in het rood gaan. Wanneer in Rillaar dan een aantal paljassen tussenin nog eens een demarrage plaatsen, zakt de moed bij sommigen ver in hun schoenen. Als je dan bovenaan eventjes wacht op elkaar is er niks aan de hand, maar dat had blijkbaar niet iedereen begrepen ! Gelukkig was de eerste bevoorrading niet meer veraf. Verder de heuvelzone in met het nodige klimwerk. En warempel een mooie kasseistrook diende zich aan, waarbij een aantal zich niet kunnen bedwingen en er met de grote molen over vliegen. Niettemin moet er achteraan steeds een achtervolging gereden worden om de eersten terug bij te halen. Het is voor Staf DV en Guy M al snel duidelijk dat ze met al hun kopwerk in deze achterste regionen belangrijke pijlen verschieten voor in de finale ! Kort na de tweede bevoorrading volgt de Kerkstraat in Molenbeek-Wersbeek. Weer zo’n lekkere kasseiweg, die bovendien nog flink omhoog loopt ook, persoonlijk de leukste klim uit het parcours. Kort daarop valt de groep in twee. Vooraan wordt er niet meer echt gewacht en achteraan is het Marc V en Rob die nog steeds op zoek zijn naar hun betere klimmersbenen. Samen met Roger, Stefan, Patrick, Paul G, Staf en Guy gaan ze op zoek naar de kopgroep. Maar een lekke band van Paul gooit roet in het eten … euh achtervolging. Toch staat de kopgroep wat later te wachten langs kant en kunnen we samen verder richting de Poggio. Nog voor deze klim zitten Stefan en Patrick reeds met opkomende krampen. Staf kent in volle beklimming nog mechanische pech en moet even voet aan grond zetten, maar kan nadien zijn beklimming verderzetten. Bij de laatste bevoorrading de nodige krachten nog opgedaan om dan met de gashendel open huiswaarts te rijden. Die hoge snelheid gecombineerd met het vele bochtenwerk en wat tegenwind zorgen voor enige ravage in de benen van enkelen onder ons. Zo moet er aan sas 4 in Witgoor eens flink geroepen worden om de snelheid naar beneden te halen. Aan een rustiger tempo gaat het dan richting Postelboershof. I.p.v. 165 km zoals op de kalender, stonden er uiteindelijk 180 km op de teller met een kleine 30km/u als gemiddeld ! Een aantal onder ons hadden flink afgezien, maar ja … het moet maar niet zo plezant zijn, jezelf zo mogen afbeulen ! (GM)
Zo 16-4 : Regen, Regen, Regen … dus natte paaseiren .
Gisterenmorgen regen met Pasen, van fietsen zal niet veel in huis gekomen zijn, vandaag met Paasmaandag ziet het er een stuk beter uit, … alhoewel … ?!
Een vrij ritje naar Ulvenhout wordt gekozen en ons 16 koppen tellende peleton komt in beweging. De lucht trekt dicht boven ons, maar buiten een verloren gevallen druppel blijft het droog. De 2e lus wordt omgekeerd genomen en een beetje ingekort !
Tegen een gezapig zondagtempo komen we goed op tijd Arendonk binnen . Goed voor 83 km. (LT)
Ondanks de koude (weeral) vertrokken we met 11 wielertoeristen (waarvan 8 W.W.T’ers) voor de jaarlijkse nummerrit van Roger Van Den Bossche. Op 1 plaatselijk rondje na reden we zonder problemen deze toch wel mooie rit aan een gezapig tempo uit. De warme choco’s en koffie’s gingen vlot van de hand bij café Angèle. (EV)
Achelse Kluis ?! De opkomende regen blijkt weeral spelbreker te worden, daarom besluiten de vastberaden fietsers voor een alternatief met meer zekerheid. Als reeds net voorbij het Vennenbos de eerste druppels vallen en de lucht volledig dicht, trekt belooft het niet veel goeds !!
Er wordt een chaotische ronde gereden rond en door Hapert en af en toe besluit iemand rechtsomkeer te maken. Blijkt dat we terug langs het Vennenbos passeren en het al maar harder regent, ’t is weeral van da, … klote weer
!!
“Kortste weg huiswaarts” klinkt het, maar langs het fietspad naast het moer rijdt Luc Timmermans plat en met verkleunde handen lukt het toch een ander bandje te steken … !!
Conclusie: één grote warreboel, het weer was weeral voor de zoveelste keer spelbreker, waar blijft toch da goei weer ? Eentje om vlug te vergeten . (LT)
Zo 30-4 : Waar blijft eigenlijk toch da goei weer ?
Bij weeral een dreigende hemel toch nog 15 WWT-terroristen. Vandaag voor een ritje Veldhoven Airport. Op de Vraai nog even onze, bijna prof- wielrenner brouwer Janssen opgehaald, die was daar nog in z’n frigo’s aan’t hooien.
Gas, zei den Dré en wij weg.
Met één oog in de lucht en het andere naar onze voorganger, wordt deze rit op een veilige en jawel, droge manier afgewerkt.
En vandaag was het motto : samen uit, samen thuis. Dat was gisteren wel anders.
Na een paar stevige donkere Leffes ben ik dan natuurlijk toch nog zeiknat thuisgekomen. Ik denk dak de volgende keer recht naar huis ga rijden. (MV)
Za 6-5 : Bergop …!!
13 Man vandaag, … als da mer gen ongeluk brengt … mezelf vergeten bij te tellen dus 14 verzamelen aan parking OCMW. De remorc nog eens vol velo’s,… het doet deugd. Het weer is optimaal, … eindelijk !!
Het werkbusje van Eric Verachtert vol volk en de rest verdeelt over de andere wagens richting Hollands Limburg. Na een beetje verkeerd gereden toch nog aangekomen in Elsloo, ons traditionele vertrekplaats voor een dagje Mergellandroute.
Eerste keer ‘korte broek’, wat een zaligheid !!
De eerste klimmen worden ‘en block’ genomen en als het al eens uiteen valt dient niet lang gewacht te worden.
Bij de langere bergopkes gaat er telkens een ‘Pluym’ vliegen, de Frank was afgelopen week het parcours reeds komen verkennen !
Na ongeveer 70 km (halfweg) wordt traditioneel gestopt bij het Vijlerhof.
Nu komen de echte ‘kuitenbijters’, maar ook Yzerbosweg en Keutenberg is voor niemand een echt probleem.
Chapeau voor de 14 jarige Simon Verrijdt die dit toch wel zware parcours probleemloos mee aflegde!
Na 135 km komen de wagens in zicht, nog vlug ne kattewas, ons ‘speelgoed’ terug op de remorc en richting … Arendonk … Paradijs. (LT)
Met 31 toeristen (waarvan 20 W.W.T’ers) was er een grote opkomst aan de Cash voor onze jaarlijkse koffietafel te Scherpenheuvel. Er werd vertrokken onder een stralende zon met een frisse bries richting onze bestemming. Onderweg Rudy Van Gool nog opgepikt wat zorgde voor 32 fietsers. Er werd aan een normaal tempo gereden maar in Geel werd onze groep opgeschrikt door een valpartij van Louis Boenders. Al maar een geluk dat hij hier niet veel aan over hield. In Scherpenheuvel aangekomen reed Paul Verheyden zijn vriendin nog bijna omver maar aangezien deze een goed reactievermogen had bleef het hier zonder erg. In Scherpenheuvel werd er rustig een pistolet gegeten en koffie gedronken. Een half uurtje later vertrokken we terug richting Arendonk. Het tempo werd wat opgedreven maar dit was voor niemand een probleem. Na een rit van bijna 100 km hebben we nog snel een natje genuttigd want met het warme weer had iedereen dit wel verdient. (SV)
Alleen Peter en Inge staan nog maar te wachten als ik als 3e persoon arriveer, spoedig komen er nog, met z’n elven, … valt een beetje tegen.
Richting Scherpenheuvel kunnen we bijna blindelings naartoe, in Averbode recht oversteken langs Berg en Testelt. Peter Wuyts dirigeert ons in een grote lus rond Scherpenheuvel, richting Poggio te Diest. Erop en erover , langs het
3-provinciënpad en het kanaal waar flink ‘panache’ gegeven wordt, schiet het behoorlijk op en in Arendonk staat i.p.v. 100 km , … 115 km op onze teller. (LT)
Fietsvakantie Bernkastel .
’t Is altijd dezelfde waar we op moeten wachten, … ra, ra, ra, … maar ’t is verlof !! En de wachttijd valt toch nog mee. 20 Vakantiegangers verdeeld over 6 auto’s richting Benkastel-Kuez.
Het weer beloofd niet veel positief de komende dagen en onderweg staan de ruitenwissers bijna constant op !
Maar aan de Moezel aangekomen is ’t nog flauw gezever .
Bij Volz (ons stekkie voor 3 dagen) eerst een koffietje, onze kamers instaleren en na enige twijfel omtrent het weer, … de koersbroek aan !!
Louis en Roger besluiten met de dames en Britt een plaatselijke wijnkelder te bezoeken.
Met 11 man en 1 vrouw (Pascale) worden de eerste sportieve km’s afgelegd. Regenvestjes aan, uit, terug aan, het gesmos doet ons twijfelen. De Marc heeft een pittig parcours uitgekozen met veel ups en downs. Ongeveer halfweg een koffie met gebak en alweer verder.
Frank, Yves en Marc ; de best geprepareerden; besluiten een sportief extraatje terwijl wij recht naar Traben Trabach fietsen om aan het laatste klimmetje alle remmen los te laten. Chapeau voor Pascale die de ganse rit van 110 km vooral op karakter tot een goed einde weet te brengen, morgen gaat ze met de Louis los rijden. Een stevige maaltijd bij Volz doet wonderen en een gezellige babbel achteraf sluit de 1e dag positief af. (LT)
Vandaag iedereen vroeg uit bed; zelf den Boenders (de welke?), om kwart voor 8 aan tafel. 6 Pistoleekes per man, … den Eugen moest nog naar de Backerei !?
“Alle mannen, we gaan vertrekken” wordt geroepen, het is droog .
Regenjassen toch maar aan voor 135 km. Louis met Pascale de start van de 1e klim mee laten oprijden en dan toch best maar in 2 groepen splitsen !
Den Yves geeft er al direct een lap op met onze gastrijder Frank Smolders (nieuw lid in spe), en ze zeggen wel eens dà parcours kennis belangrijk is, dus laat ze maar gaan ! Boven aangekomen vragen de coureurs: “Lange, gaan wij 135 km rijden, met die regen, en met ons laag vergehalte, zijn wij wel een beetje bang om ziek te worden”. De planning wordt boven gehaald en er wordt nogmaals gesplitst in 2 groepen . De echte toeristen met hun hoog vetpercentage (allee hoog ?) moeten daar natuurlijk gene schrik van hebben. “Allee mannen, dan gaan wij maar eens door rijden !” zeggen wij, “ wij gaan toch voor 100 km “
Door tot aan het skistation (alt: 715 m), en nu nog de koffiepauze . Net hiervoor wordt er nog zwaar aangevallen langs achter, den Eric moet z’en goei benen (waar hij voor gewerkt heeft !) natuurlijk eens laten zien ! Maar nergens niks open, dan maar in een Backerei ne goeie koffiekoek en dan geraken we wel binnen !! Maar na 5 km beslist ‘die e van hierboven’ om den hemel een goei ‘schrobbeurt’ te geven; en da hebben we wel ondervonden !
“Mark kunnen we hier nie wa afsnijden, want dees is er over !” , wij in stevige vitesse recht naar Volz !
Ja en dan komen we door Bernkastel gereden, wie denkt ge dat daar uit een ‘Bruine Kroeg’ komt gespurt om ons uit te lachen met nen ‘dikken Halbe Liter’ in de hand … Jawel : ons ‘Coureurekes natuurlijk . Goe bezig mannen !! (MV)
Na een kletsnatte vrijdag stonden we zaterdag op onder een bewolkte maar toch droge hemel. Dus dachten wij, niet truizelen en na een stevig ontbijt werd er om half 11 vertrokken voor de koninginnenrit van onze driedaagse. Na een vlakke aanloop van een 15-tal kilometer begonnen we weer aan het nodige klimwerk. De eerste klim was een schitterende klim enerzijds door het schitterend uitzicht, anderzijds omdat deze klim goed liep. Nadat we Paul V en Pascal een kortere weg gewezen hadden, ging het weer constant heuvel op heuvel af met enkele stevige kuitenbijters. Na een kilometer of 40 kwamen we aan een klim die men langs twee kanten kon beklimmen. De echte bikkels (Yves, Frank, Marco, Stef en Luc) reden langs de steile ( 2 kilometer aan 15 %), de gewone toeristen (Rob, Roger, Staf, Leo, Paul G en Ikzelf) namen de rustige klim. En al was de klim nog zo moeilijk, toch hoorden we de Marco nog roepen in het bos. Daarna waren er nog een 35-tal heuvelachtige kilometers te verteren tot we in Daun aankwamen. Daar aan gekomen in een tot café omgebouwde treinwagon bleek nog maar eens dat Marco Di Lungo over een onuitwisbare indruk achter laat. Toen hij vroeg aan de cafébaas: ‘Kensst du mir nog?’ antwoordde die onmiddellijk:’ Jah! Di Lungo!’. Nadat we hier een stuk taart met koffie en cola genuttigd hadden vertrokken we voor de laatste 60 kilometer van deze fietsvakantie. Na nog een kilometer of 3 vals plat ging het in dalende lijn richting Wittlich. Dit tot fietspad omgebouwd treinspoor liep door verscheidene tunneltjes en was echt de moeite waard. En omdat we voor 1 keer eens niet naar de Marco luisterden, kregen we toch nog verscheidene klimkilometers voor de wielen. Na nog een versnapering op een koud terrasje in Wittlich reden we aan een gezapig tempo terug naar Hotel Voltz in Bernkastel. Het was een waardige afsluiter van een geslaagde fietsvakantie waarvoor dank aan Marco Di Lungo voor de schitterende parcours die we voor de wielen kregen. Hopelijk kunnen we volgend jaar opnieuw op fietsvakantie en is dan de zon van de partij. (EV)
De zon schijnt, … !! Had ze zich nu ook maar moeten verstoppen achter een wolkendek !! Vandaag : ontbijten, inpakken en huiswaarts, behalve Paul en Yolande, die naar het zonnige Zuiden van Frankrijk verder rijden voor een weekje : Mont Ventoux.
Ondanks het minder goeie weer,… toch nog 350 km gefietst, goeie sfeer, … ’t was zeker geslaagd voor iedereen ! Volgend jaar een andere locatie, ………… We shall see !! (LT)
Na een grijze start van de dag probeert het zonnetje toch door het wolkendek te priemen. Eindelijk zouden we zo zeggen ! Met 7 cyclisten, 4 WWT’ers en Mil, Jos M en Leon M vetrekken we richting Achel. Met de rug in de wind gaat het gezwind via de “Blauwe Kei” richting Neerpelt. Het rondje genomen aan de Kluis in Achel en zo richting Valkenswaard. Ditmaal met de wind als tegenstander. Nog even gestopt om Ludo DV zijn ketting wat los te werken, ne vaste schakel naar ’t schijnt. Terug de fiets op om in Weebosch richting Postel te draaien. Hier worden we echter bijna de kant in gereden door een peloton wielercollega’s (?), gekken is hier een veel beter woord, van Luc Smets uit Dessel. Na wat gevloek en frustraties pikken we onze wagonnetjes aan. Wat later mengen zich Patrick en Guy in de debatten vooraan, vooruitgestuwd door een stevige scheut adrenaline. Niet iedereen van de mannen van Dessel vindt het leuk dat er ook andere jongens zijn die vlot mee ronddraaien en na een 5-tal km krijgt Guy een stevige kwak. Na wat verbaal geweld over en weer keert de rust weer in het peloton. Vanaf Postel gaat het dan in een gezapig tempo richting Angèle, kwestie van de benen te sparen voor rit van zondag op het testcircuit in Lommel. Grote dorst bij Ludo DV, want hij giet zijne Kriek in één teug binnen ! Jawadde ! (GM)
Ondanks nog geen progamma deel 2, is 8 uur vertrekken voor iedereen die er zin in heeft wel duidelijk ! Onze horde zet zich in beweging richting Ford-Testparcours te Lommel. Een rondje ‘panage’ geven van ongeveer 22 km is het gekende alhier en voor de liefhebbers over het 25 % heuveltje als toemaatje, … om netjes in groep terug huiswaarts te fietsen richting Paradijs.
Goed voor 97 km. (LT)
10 wwt’ers – pascale en de kuipers.
Prachtig weer, zelfs een beetje te warm maar we gaan niet zeuren Want we hebben er lang genoeg op gewacht.
Aan de brug ter hoogte van de pannenkoekenboot stampt super mario zijn ketting aan diggelen door overdreven wattage tijdens bij het schakelen bergop, we kunnen zijn draadezel toch oplappen zodat hij kan terugkeren naar huis.
Door een paar euvels wordt de rit gereden via het kortst mogelijke traject, en om toch nog wat tijd over te hebben voor een stevige Grimbergen bij de Jef wordt er vanaf de Kaasboerin stevig de pees opgelegd met als gevolg dat de groep volledig uit elkaar spat. Zo kunnen een paar wwt’ers hun bloedvorm eens demonstreren waar ik alleen maar van kan dromen.
Op de brug van de E34 is het verzamelen geblazen want de tijdsverschillen waren aanzienlijk.
De after-bike was welkom. (RvdB)
De Marco z’n ‘Grote Peelrit’, vorig jaar waren de weersomstandigheden niet van die ‘e aard, zodat er een lusje van weg gelaten werd, deze keer ziet het er veel bete uit en met een groepje van 12 : ideaal.
Parcourkenner Marco moet maar af en toe op z’n blad kijken, de rest zit nog in z’n fotografisch geheugen ! Ene keer : pppfffff !! , verraadde een platte band bij Patrick Ooms en een beetje samenwerking zorgde ervoor dat we spoedig terug ‘oep den velo’ zaten.
Even voor half een rustig terras opgezogd en de koffie met appelgebak smaakte heerlijk ! De Grote Peel zelf; blijkt een natuurgebied te zijn ; hebben we niet gezien, maar aan de borden te zien waren we er wel kort bij . Het tempo bleef deftig , en na 150 km met 30 km/h gemiddeld op onze teller was het terras Paradijs een wellekome verfrissing. (LT)
Prachtig zomerweer, maakt een geweldige opkomst aan de parking Wezenstraat!
Onder commando van onze wegkapitein : Karel Faes, die al direct de verkeerde richting uitrijd, wordt het startschot gegeven voor de welgekende 8 tot Ulvenhout en terug . En waar vroeger tot in het centrum van laatstgenoemde gefietst werd, maken we nu een kleine verkorting.
Onderweg een korte sanitaire stop met hoe kan het ook anders : Staf Janssen, doet ons even pauzeren.
Na 85 km kunnen we eindelijk gebruik maken van het nieuwe tuinterras bij Angele en nog een laatste inspanning om de horde netjes bij mekaar te krijgen voor ‘eindelijk’ de reeds lang verwachte groepsfoto (was die al nie ‘ns eerder genomen ?)
Als nu de Mario de website nog eens update, kan gans de wereld aanschouwen wat een toffe groep wij zijn !! (LT)
Een hittegolf, … ’t zal puffen worden vandaag en met een aantal ‘hardrijders’ zal het een zwaar ritje worden ! Supporters zitten er ook langs de kant: nl. Rudy van Gool, die vanaf een Geels terras wuift vanachter een verfrissing. En zoals verwacht wordt onder impuls van Yves Boenders, Eric Verachtert en Frank Smolders het tempo flink opgedreven !
Naar de Poggio barst de strijd in alle hevigheid los langs het spoor … ’t is precies oorlog, … tot boven, … terug een beetje discipline en netjes samen verder, tot : … 1e cafe , … halt !!! Geen overbodige luxe met deze warmte ! Oud lid van WWT, pinonier van het 1e uur: Jan Timmermans is er ook bij, maar wordt even verder door mechanische pech genoodzaakt op eigen tempo verder te fietsen (buitengain gebroken van versnellingskabel). Na 110 km zwoegen en zweten krijgen we terug onze Arendonkse Toren in het vizier, onze tellers duiden bijna 31 gemiddeld aan … pfff, … voor mij zeker genoeg ! (LT)
Eerste dag bouwverlof, traditie gebonden 1e vrije rit, effe ter plaatse beslissen waar naar toe, maar met Marco di Lungo erbij is deze vlug genomen, “Meer, Hoogstraten” klinkt het .
De grote hitte is verdwenen, maar met heerlijke Belgische zomertemperaturen is ’t aangenaam fietsen !! De snelheid binnen de perken houden, want André Mertens is ook terug van de partij, na z’n gezondheidsperikelen; alsook Staf Mariën, dus rede genoeg om !!
Achteraf op het terras bij Angele onder een grote parasol, wordt de groepsfeer nog eens extra aandacht gegeven.
Goed voor 90 km. (LT)
We vertrokken met 14 WWT’ers en 9 gastrijders voor een verkort ritje Eksel. Wat we toen nog niet wisten is dat deze rit de geschiedenis in zal gaan als ‘De Rit van de platte banden’. Liefst zes maal werden we getrakteerd op een leegloper. Toch bleven we vol goede moed verder fietsen en de beloning wachtte in ‘het Paradijs’. (EV)
Met 6 WWT’ers en David van Bergen stonden we om één uur aan de Cash en om twee uur stonden we daar nog te schuilen voor de regen. Dan toch maar afgereden richting café Angèle om iets te drinken. Na een koffie gedronken te hebben was de regen weg en zijn we toch nog vertrokken voor een ritje van 60 km. Op één lekke band van den Dré na een ritje zonder geschiedenis. (EV)
Laatste weekend bouwverlof, betekent dat de vrije ritten er op zitten en daarom duidt de kalender voor vandaag :
Rondje Oosterschelde aan.
Omdat onze fietsremorc in Friesland staat; uitgeleend aan onze sponsor: Lauwers Car Service: moeten de fietsen op de eigen fietsdragers. Met de wagens tot Rieland gereden, vanwaar de rest van ons avontuur per fiets zal gebeuren met 9 man. Over de inposante ‘Oesterdam’ , loodst Marco di Lungo ons langs de ‘Philipsdam’ tot ‘Herkingen’, om na precies 50 km een eerste keer te verpozen in het plaatselijke yachthaventje. Een koffie met Hollandse appeltaart versterkt de innerlijke man en na een half uurtje wij verder.
Een pppffff geluid verraad een snel leeglopende band bij ondergetekende, en snel teamwork zorgt dat we vrij vlug verder kunnen, langs de ‘Brouwersdam’ (what’s in a name ??) , waar de zeebries nu in ons nadeel blaast. Na 100 km bereiken we Zierikzee, alhier is ’t over de koppen lopen, maar bij de ‘Chinees’ is nog plaats genoeg op ’t terras. Na de nodige grote Cola’s en Spa’s met een ‘broodje allerhande weet ik wà’ , wordt de laatste etappe aangevangen, al direct over de imposante 5 km lange ‘Zeelandbrug’. Eric Verachtert en Marc Verheyden trekken de kop! Vanop deze ooit ‘langste brug’ krijgt men een adembenemd uitzicht, tot ‘Neeltje Jans’ en de stormvloedkering met daarachter: de Noordzee. Door ons gegaap is Eric Janssen ondertussen wel in de wind gekomen met gemopper als gevolg !!
Een voorbij stekende bromfiets gevolgd door een snelle reactie van Guy Meulemans drijft het tempo behoorlijk op ! Een beetje spelen is toegestaan !
Op het fietspad richting Goes alles netjes terug laten samen komen is de boodschap !
Overal water en goei weer, voor sommigen is de zin om te zwemmen te groot,
Marc, Mario en Stefan nemen een plons vanaf een stenen strand, slechte keuze zo bleek , want de wel erg scherpe ondergrond zorgde voor snijwonden , in combinatie met krampen wel hééél vervelend , … hé Marco !!
Na de nodige afkoeling verder gefietst langs Yerseeke om uiteindelijk na 152 km bij de wagens te staan. Schitterende dag, de thuisblijvers hadden nog maar eens: … ongelijk !! (LT)
Za 5-8 : Alles vergeten … behalve de velo !
7 Fietsen op de remorc, ’t volk verdeeld over 2 wagens en richting Ardennen, meer bepaald: ‘Skipiste Baraque Fraiture’, alwaar het druk was om in te schrijven voor de Sean Kelly.
Maar bij het afladen van de fietsen klinkt het plots: “Miljaarde, nonde… mijne sporttas staat nog steeds in mijne auto aan de Cash !!”, Marco di Lungo, ’t zit hem niet mee vandaag !! Maar hij besluit op Eric Verachtert zijn loopschoenen toch mee te fietsen, zal niet mee vallen los op de pedalen met 2200 m hoogteverschil verdeeld over 132 km !!
En da wordt al direct duidelijk, want vanaf 650 m is het flink dalen tot: … de eerste kuitenbijter: Côte de Vaux Chavenne voor de nodige opwarming zorgt, gevolgd door : Côte de Villettes, Côte de la Vecque. En dan een lange afdaling tot Remouchamps, alwaar de beruchte: La Redoute voor het pleziertje zorgt.
Stef Huybrechts die z’n dag niet mee heeft wordt hier nog getracteerd op een wespensteek in z’n lip en ’t zal voor hem van kwaad naar erger gaan,… de wet van Murphy ?
Wij moeten verder over de gevreesde : Chambralles, Col du Rideux om uiteindelijk langs de Côte de Odeigne terug naar Baraque Fraiture te klimmen.
De VWB topklassieker met 5 bevoorradingen is een prachtige organisatie en buiten 1 regenbui onderweg is het weer goed meegevallen.
Maar bij de terugweg zorgt een omleiding er voor dat buiten Hasselt , de Mark ons half Limburg laat zien, tot grote ergernis van de rest van ons gezelschap ?!
Vorige week was er de Guy niet om zijn rit te gidsen, vandaag géén Staf M om zijn verkorte Neerpeltroute onder onze wielen te schuiven. Onder het motto “uitstel hoeft niet altijd afstel te zijn”, stelt Guy dan maar voor om zijn ritje van vorige week te rijden, !
Met 10 WWTers en 8 gastrijders wordt de rit op gang geschoten. Aangenaam weertje: af en toe een zonnetje, een beetje wind … dus wordt er onderweg rustig gekeuveld. Via Dessel en de Boerentang worden er in Millegem en Geel enkele weggetjes aangesneden wat voor velen nog onbekend terrein was. Wat later probeert een “kieken” nog vlug de weg over te steken. Het is de Rudy die net niet en net wel dit kieken kan ontwijken, maar het grootste “kieken” uit de groep, André J, rijdt bijna het kleine “kieken” plat. ’t Zal er niet goed van geweest zijn. Gelukkig verloopt de tocht verder zonder incidenten en wordt er beslist om eens (uitzonderlijk) halt te houden bij café De Zwaluw. En het is hier waar Karel F ons trakteert voor zijn 58 kaarsjes, die hij afgelopen week mocht uitblazen. Ondertussen is ook “de Vroman” en zijn madam erbij komen zitten om te genieten van een lekker pintje of koffie. De nodige felicitaties van de andere WWTers en kussen van Marianne voor de koster. Proficiat Charel en schol ! (GM)
Met 6 WWT’ers en twee gastrijders reden we het jaarlijks ritje van de rusthuif dat voor één keer op zaterdag georganiseerd werd. Over de bekende kempische wegen werd er stevig doorgefietst wat Staf Marien deed besluiten om na veertig kilometer alleen verder te rijden. Daarna werd het tempo nog een beetje verder opgetrokken en na nog een ommetje langs schoonbroek (wegens te weinig kilometers) kwamen we aan de rusthuif aan. Hier zat Staf al rustig te genieten van een trappist en dat hebben wij dan ook maar gedaan. (EV)
10°C … Brrr… zeker fris genoeg voor half augustus, korte zowel als lange mouwen, … ’t is allemaal aanwezig in ons 27 man tellende peleton. En dit peleton doet gewoon z’n ding langs ’t Kanaalpad, de lus rond Balen, in nog een ommetje Postel, Reusel alwaar we Paul Verheyden ook mee oppikken om uiteindelijk langs brug 6 de nodige km’s bijeen te rapen … nl: 85;
Voetje aan de grond wordt er pas gezet bij Angele, deze keer op speciaal verzoek van Nancy die precies vandaag 40 jaar is geworden, … de rest spreekt voor zichzelf !! (LT)
Za 19-8 : Rijden om Eneco Tour.
“Niks van… Zoersel zal voor een andere keer zijn, ‘k heb heel de straat versiert voor de doortocht van de ‘Eneco Tour’, en omdat ze door Arendonk passeren, deze namiddag gaan we zeker kijken!!” beaamt Marco di Lungo. Maar ’t is nog te vroeg om reeds langs de kant te gaan staan en daarom maken we een lusje : Den Utrecht, Poppel en rijden we de ‘profs’ tegemoet. Langs Ravelse Eel alwaar reeds behoorlijk volk langs de weg staat fietsen we richting Arendonk en ook hier is veel interesse voor de nakende doortocht ! Maar er wordt besloten op de brug E34 te Retie gaan te staan, waar een massa volk reeds plaats heeft genomen. En het wachten wordt beloond: een groepje met 4 vooraan waaronder Bert Roessems en Erwin Thijs (onze trainingspartner in Bernkastel vorig jaar) met op 3 minuten het ganse peleton, … zoef, zoef, zoef, vooraan de rode trui Tom Boonen, de Belgische tricolore en ergens middenin Axel Merckx kan ik flitsend zien
Nu is het terug ons beurt een inspanning te leveren en wij verder langs : Retie, Kasterlee, Corsendonk, OudTurnhout, alwaar terug in Arendonk we de dreigende regen nog net voor kunnen zijn.
Thuis gekomen , … TV opgezet en den Tom staat alweer op het hoogste schavot, sprint overtuigend gewonnen en de leiderstrui natuurlijk nog om !! (LT)
Binnen de 5 minuten komen ze precies uit alle hoeken te voorschijn, rondje Baarle-Hertog zal voor een andere keer zijn, want Guy heeft forfait gegeven .
André (Brouwer) Janssen opteerd voor een rondje Oisterwijck, … zo gezegd, zo gedaan, en ons voltallige peleton van om en bij de 25 man zet zich in beweging, langs Den Utrecht, bij het oversteken van de baan richting Hilvarenbeek was het Paul Verheyden die een wiel raakte en tegen het asfalt smakte,… niks aan de hand !
Verder langs Diesen, Oisterwijck gaat het tegen een gezapig zondagtempo van om en bij de 30 km/h. Terug in Arendonk een ommetje brug 6 maakt 87 km op de teller. (LT)
Vandaag Rondje Oosterschelde voor onze op pensioen zijnde clubleden met een aantal woensdagrijders.
Werken doet er niemand meer tegenwoordig hé. Met 21 man naar de Shellpomp in Rilland. En bij de familie De Vocht zit wielrennen toch in het bloed hé, want na de Ludo, Wim en Liesbeth rijdt Linda nu ook met de koersfiets (de 2e maal en direct 150 km).
Ne schone groepsfoto en met 21’en op de fiets in het zonneke 5 km weg (op den oesterdam) : plat, stop !!!!!!! ’t Zal toch nie beginnen hé, jawel, toch wel, nog 6 keer vandaag.
Maar och nie getreurd, de zon schijnt en we moeten nie werken, en na 50 km koffie mé gebak in de jachthaven Herkingen. ‘Godverdoeme Lange, hoe hedde gij da hier gevonden,’ zegt den brouwer tegen mij, ‘zo schoon, hier kom ik mé os Zeva deze maand nog terug.’
Den oudste Janssen (dieje mej zen korte beentjes) zit daar lelijk te kijken aan een tafeltje. Ik zeg : wat is er jom. Ze rijden te hard en mij zien ze hier nie meer zegt ie !!!! Ik verplicht em om in mijn wiel te gaan hangen en nie meer te lossen en jawel door vanop de 3e rij wa orders uit te delen komt onze oudste Janssen ook zonder problemen in Zierikzee weer 50 km.
Ons maag begint te rammelen en wij naar de chinees in de oude haven hé, hij ziet ons graag komen, volgende keer bellen, zo ne hoop volk !
Of dat da met den Dré nog goe komt weet ik niet, want hij kapt daar 2 Affligems achter mekaar binnen. En met de 5 km lange Zeelandbrug in zicht ???????
Na snelle service, een uur later met volle maag terug op de fiets, da gaat daar van Rodania, Rodania, Rodania. Der had er daar ene chans dat de Hollandse polis een middagdutje deed, want ze hadden em opgepakt voor straatlawaai !
De Zeelandbrug nog over en nog 35 km wind in’t gat, da kan nie meer fout gaan en het komt goed ook.
Om 16h30 de remorque vol en naar Angèle.
Samen uit, samen thuis, voor herhaling vatbaar.
Ps: De poort wel heel houden, eh … André !! (MV)
Voor onze eerste 200km rit van het seizoen stonden we met 8 moedigen ( 6 WWT’ers , Ad Jansen en Eddy Cuypers) aan de Cash. Onder een zwaar bewolkte hemel toch maar vertrokken voor een ritje Thorn. Deze keer had Staf Mariën een route gepland in tegengestelde richting. Na in Lommel al twee keer verkeerd gereden te zijn ging het de rest van de rit van een leien dakje. Na 110 km hebben we in Maaseik de innerlijke mens versterkt. Na een uurtje vertrokken we terug voor de resterende 95 km. Na in Bocholt een kwartiertje geschuild te hebben voor de regen in een boerenschuur reden we verder over kledder natte wegen en dan reed de Stef plat ( den eerste keer in drie jaar). De laatste 30 km hebben we toch nog onze regenjas moeten aandoen voor een echte plensbui. Aan brug 4 reed den Ad nog is plat wat zeker geen pretje was met zo’n weer. Maar met vereende krachten werd het euvel hersteld en na nog even kou kleumen, konden we bij Martine genieten van een natje en een droogje. (EV)
Zo 27-8 : Droge voormiddag ?!
In schril contrast tegenover juli, heeft augustus alleen maar veel nattigheid te bieden, toch hopen een aantal opgekomen fietsers op een droge voormiddag !
Te Ravels onder de brug is Ludo de Vocht pechvogel met een leegloper en even verder ondergaat Paul Verheyden hetzelfde lot … !
We volgen de aa-valleiroute tot Poppel, langs den Utrecht verder tot Reusel, Postel, Schoonbroek, terug in Arendonk wordt een ommetje Industrie er nog bij genomen om na voldoende km’s in het Valkenhof aan te meren en … gene drup regen gezien ! (LT)
Vandaag, … lekker beuken in de wind, er was volk genoeg om een regelmatige afwisseling vooraan te laten gebeuren .
Maar het punt ter discussie onderweg was, “Hoe geraken we van Lommel tot bij de Achelse Kluis ?” Deze laatste zullen we niet te zien krijgen, verste punt is Borkel , Schaft .
Met de wind volledig in ons nadeel fietst onze caravaan terug richting Arendonk en buiten het gekende gemopper: “Links rijden, … Rechts rijden, voelde gij dan nie vanwaar de wind komt ?”, wordt alles in goede banen geleid en na 95 km en
+31 km/h gemiddeld is het Eric Janssen die zegt: “Ene van mij !!”, toen zaten we natuurlijk reeds in zijn ‘Clublokaal’ !! (LT)
We stonden met 10 WWT’ers en 6 gastrijders klaar aan de Cash onder een iet wat dreigende hemel. Toch maar vertrokken en we waren nog geen minuut weg of daar was de regen al. Even getwijfeld om een grote toer te maken maar dan toch besloten om door te gaan. Door de harde wind kreeg Stafke het lastig en besloot hij in Witgoor terug te keren. Wij toch maar doorgereden en hier een daar een bui. Even voorbij Mol Sluis werd wijselijk besloten te stoppen om onze regenjas aan te doen en daar zouden we geen spijt van krijgen. Het begon harder en harder te regenen en in Retie maakten we kennis met een autochauffeur die het niet zo met ons te doen had. Na wat banden gepiep en gevloek verder gereden en op de lange dijk werden de hemelsluizen helemaal open gezet wat er voor zorgde dat enkel de diehards nog iets gingen drinken. Ik was toch blij dat ik onder douche kon. (SV)
WTC Power Bikers Weelde, de 2e thuisbasis voor Frank Pluym, … of de 1e ?
Zij richten vandaag hun toertocht in zowel op de baan als in het bos en wij daar met een beperkt groepje, aangesterkt met bijna evenveel gastrijders naar toe.
Ingeschreven voor de tocht van 80 km langs veel bochtige wegen, over fietspaden (in Holland verplicht ongeacht het aantal !) . Dit concept viel bij velen niet echt in goede aarde, … geen aanrader, voor herhaling vatbaar komend jaar ? Dan zullen ze hun parcours moeten aanpassen !! Terug thuis goed voor 116 km zaterdagbeuken !! (LT)
Da’s lang geleden dat we het vernieuwde jaagpad tot aan de Kruisvaart nog eens gefietst hebben, … en met een groep van 28 man is het wel uitkijken !!
Staf Mariën loodst ons langs het kanaal tot Lommel-Barrier, binnendoor Holland in.
Ons voltallig gezelschap wordt 3x opgehouden, 2x plat en 1x stop sanitair, natuurlijk voor Staf Janssen.
‘Spielerei’ op verzoek van Eric Janssen: vooraan stevig doortrekken na een bocht, zodat achterin op het tandvlees dient gebeten,… met gekende gemopper tot gevolg.
Na 85 km was de tafel bij KVG te klein, ene van de Tom: kersvers papa, ene van de Charel: kersvers vovo, ene van Ludo: ook kersvers vovo, ene van Rob: verjaard en ene van Suske: ook verjaard,… Schol !! (LT)
Nog maar eens een mooie nazomerdag en met 9WWTers en 2 gastrijders stonden we aan de cash voor de nummerrit Limburg. Er was echter een groot probleem,niemand wist welke nummers.Wij dus op pad voor een rit via Witgoor ,sas 7,Olen(waar sommigen het verschil tussen links en rechts niet meer wisten)naar Herentals,dan verder via het Albertkanaal waar de Mario nog eens liet zien dat hij in topvorm was.Terwijl wij al blij waren dat we bij een brommer die ons gepasseerd was konden aanpikken,reed hij deze vlotjes voorbij.Na dit pittig intermezzo,reden we verder via Grobbendonk en daarna via bekende wegen verder richting Arendonk waar we na 100 km blij waren dat er op het terras van het Valkenhof nog plaats was om onze grote dorst te lessen. (EV)
Omdat er in Oud Turnhout de nationale onmoetingsdag voor wielertoeristen werd gehouden lieten we(14WWters en8gastrijders)het geplande ritje Borkel Schaft links liggen.Na de inschrijving in sporthal de hoogt vertrokken we,voor wat later bleek een geschiedenisloos ritje over bekende kempense wegen .Goed voor 80 km. (E.V)
Koen Wils onze fietsremorc aan de wagen en Eddy Cuypers met de 2e wagen, vervoer goed voor 7 dappere mannen richting Francorchamp.
Alhier aangekomen het gekende : fietsen in orde, vlug nen hap eten en wij op weg richting Stavelot, de bordjes volgen van de route: ‘Sommet-Lienne-Amblève’, volgens kenners de zwaarste bordjesroute van België . En dit ondervonden we vrij snel ‘aan den lijve’, langs oa: Forge, Wannes en Haut Levé was het behoorlijk afzien maaar met de stralende nazomerzon was het zeker ook ‘genieten’!
Toch werd nog voldoende tijd uitgetrokken voor ne cola en een lunch op een terras… !!
Bij de wagens stond 153 km op onze teller , terug in Arendonk werd wijselijk beslist recht huiswaarts te keren, … zeker nog eens voor herhaling vatbaar !! (LT)
Zomerseizoen 2006 is al weer bijna: ‘temp passé’, en naar jaarlijkse ‘officiele’ afsluiter doen we dit met een chronorit vertrekkend bij Postelboershof.
Anders dan vorige edities wordt op alfabetische volgorde gestart en dit om de 2 minuten.
André Mertens en Roger vd Bossche hadden een bijzonder snel parcours afgepijld richting brug 6, om dan km’s over het jaagpad langs het kanaal tot de Kruisvaart , Postel, Retie terug te kunnen ‘vlammen’, naar eigen gevoel !
Als alle pijlen goed gevolgd werden : 43,6 km precies.
Paul Verheyden miste al aan brug 6 en reed hopeloos verloren tot Ravels.
Yves Boenders aan de laptop, zorgde dat al de vooraf opgegeven tijden feilloos geregistreerd werden naar de werkelijke.
Stafke Janssen die z’n computerke vergeten te verwijderen was, werd van de 2e plaats naar de laatste verbannen
!!
Clubkampioen is : Eric Janssen, gevolgd door Ludo de Vocht en Luc Timmermans. Achteraf was het bij een drankje en een hapje ‘pistolet’ gezelligheid troef !! (LT)
Voor ons laatste ritje van de zomerkalender waren er maar 4 van de WWTers opgedaagd.Met nog 5 gastrijders erbij vertrokken we voor Roger v.d.Bossche ’s nummerrit Zondereigen.De combinatie wind,veel keren en draaien en hoge snelheid zorgde ervoor dat deze 105km.lange rit voor een van onze gastrijders een ware calvarietocht werd.Na ondergetekende zijn energie reep opgegeten en daarna ook nog mijn bidon leeggedronken te hebben,stopte hij aan de grens om nog een cola of 2 te drinken.Wij daarentegen reden naar het Paradijs alwaar wij het zomerseizoen op rustige wijze afsloten. (E.V)
Werkten mee aan de verslagen :